Uyanman Lazım Şiiri - Mestur Yazar

İhtiyar, ne âşık olur senden, ne de şair,
Ne sevmeye hakkın vardı, ne de sevilmeye dair.

Layık mı değildin, ait mi değildin
Ölmeyi bekliyordun ihtiyar, ölmeyi

O da gelmedi değil mi
Bırak artık ihtiyar, bırak, yok sana hayal meyal

Gelmiyorlar, gelmeyecekler
Beklediklerin asla ve katâ gelmeyecekler

Kaçırdığın her şeyden, sen mesulsün,
Kazandığın mı? Hiçbir şeyin, hiç bir kimsen yok ki senin.

Dostun mu? Güldürme beni, hani neredeler?
Atları severdin bak onlar da gelmediler.

Tek ve tenha, tıpkı geldiğin gibi,
Bırak ihtiyar, bırak artık

Mutluluğu bekliyormuşsun, sırtındaki bu kadar yükle mi?
Ne kadar arsızsın sen, bırak artık ihtiyar, bekleme

Ne ölümü, ne dirimi, ne huzuru
Ne de senden daha arsız olanı
Farkettin mi, kimse senin kadar ölümü arzulamıyor,
Kimse senin kadar ciddiye de almıyor ki bu hayatı.

Ne Leyla var, ne de Aslı
Kerem'le Mecnun tamamen fiyaskoydu

Fuzûlî, Nizâmî, Nesîmî,,,
Aşk diye bir şey yok
Onlar uyanamdılar senin uyanman lazım.