Uyanmak, İnsan Olmak Şiiri - Şahbettin U ...

Önce ben uyanıyorum.
Sonra içimdeki şair uyanıyor.
Bugün de kahvaltısını
Palamut ağaçlarından
Odun kömürü üreten
Bir ocakta yapacağı tutuyor.

İçinde bakır madeni olan
Evlerin önünden geçip gidiyorum.
Ey şiir,
Sen olmasaydın
Hangi dille konuşabilirdim ki,
Diyorum.

Sabahın serininde,
Bir bir çıkarıyorum
Türküleri cebimden,
Çıkarıyor ve incitmeden söylüyorum.

Bu Sonbahar sabahı,
Benim için güzel olduğu kadar,
Güzel mi
Her gün işe, okula yetişme talaşıyla koşturan,
Otobüs, dolmuş kuyruklarına yığılan
Bu insanlara,
Merak ediyorum.

Bugün kahvaltımı orada yapacağım,
Ağaçları yan yana dizip üstüne çalı çırpı koyacak,
Çamurla sıvayacak,
Ya da yakacağım.
Kim bilir, belki de önceden yakılmış bir ocaktan,
Kömür çıkaracağım.

Birilerinin inadına
Ya da birilerinin sempatisini kazanma adına değil,
İnsan olduğum için.

06.11.2010