Uyanmadan Gitmek Şiiri - Ömer Osman Çeliker

Uyanmadan Gitmek

Bir düşe gömülmüş zamanın içinde,
Gafletle örtülmüş gözler her yerde.
Sözler yalan, kalpler yorgun,
Ben bu uykudan kaçmak istiyorum, suskun.
Gökyüzü eskisi gibi değil artık,
Yıldızlar bile unuttu parıldamayı.
Bir umut kırıntısı ararken gecede,
Kapanıyor içime doğru yolların kapısı.
Ne bir çığlık yankı buluyor dağlarda,
Ne de bir seher sesi var sabahlarda.
Uyanmadan gitmek istiyorum sessizce,
Ruhumun yankısını bırakıp geride.
Saklı bir dağ köyü belki, ya da
Hiç ayak basılmamış bir düş kıyısı…
Olsa da kaçsam, adımı bile unutsam,
Dünyanın uykusundan büsbütün uzaklaşsam…