Rüyadan Uyan Şiiri - Gürhan Kurukaya

Hayat bir rüyaymış meğer
Ne üzengi ne de eğer
Gün sonunda kırat da yok
Erken uyanmaya değer

Ne bir çiçek ne sevgili
Uyutturur tatlı dili
Yolun sonu bir kaç adım
İstikbalimiz besbelli

Hayal olur zevk û sefa
İttiba eyle Mushaf’a
Tefekkür et can tendeyken
Yoldaş olur sonsuz cefa

Sayılı gün geldi geçti
Bir orak bin çiçek biçti
Bütün dostlar sıra sıra
Ecel şerbetinden içti

Ne zaman ağardı saçlar
Yaprak döktü tüm ağaçlar
Bütün rızıklar tükendi
Revan oldu toklar, açlar

Dünya kalmaz süleymana
Harun Reşid, Behlül Dânâ…
Ta Adem’den günümüze
Boşaldılar kabristana

Neyleyelim hesap kesin
Senin de kesilir sesin
Son nefeste hepimize
Kadir Mevla rahmeylesin