Uyanışın İklimiyim Aşk Meclisinde Ben ...

Kitapların hükmü kadar değildi aşkın hükümranlığı.Bir kitabı okumak gibiydi ilk başta aşk.Ama aşkın da kitabı varmış,sevdikçe, ayrıldıkça.Kitaptan kitaba geçişleri yaşarsın.
*Sevmenin, nefreti yenmesiyle başladı.Aşkın aklı yenmesiyle devam etti. Uzlara kadar masal herkeste aynı devam eder.
Dante: "Geniş varlık denizinin her yanında geniş bir aşk akışı vardır. Fiziksel devinim, bitkisel yasam, zihinsel yasam... hep evrensel aşkın derece derece yükselen aşamalarını oluşturur. Aşağı derecelerinde yanılmayan aşk, akılla aydınlandığı zaman iyilik ve kötülüğe eğilim kazanır. aşk kusursuz olmayan iyiliklerin üzerinde de vardır. Hatta irade, hile ve şiddet kullanmak yoluyla bir başkasının kötülüğüne çalışmış olsa bile yine aska uyar. Kötülükler asktan uzaklaşma oranında bir takim derecelere sahiptir ve kötülük aska yaklaşmak için sarf ettiği üç oranında erdeme yaklaşmış olur... Cehennem bile adalet kadar aşkın eseridir."

Ve insan yaşamadığı bu duygudan dolayı suçludur.Bu milyonlarca tanımı olan içsel duyulsamaya ayarlı saatli bombayla parçalanmak gerek. Aşkın böyle içsel bir mazisi, iradeyi ezen bir yanı vardı.Aklın erişemediğim, fikrin güreşemediği, konuşma dilimizden daha farklı bir dili olan eylemin hep gölgesinde,içinde, sızısında, yanında, uğrunda olduğu bir duyguüstdür.
Aşkı tanımlara sığdırmanın anlamı yok.
* Yüzlerce manası, yüzlerce ruha sızısı oluşmuş. Ve sızısından
sonsuz denizler içe içe dalgalarıyla, dışa bağıl algılarıyla, kendine içsel derinlikleri var.
Bir var olmanın duygusal derinliğidir.
Aşkıma karşı Rabbim korusun. Kalabalıklaşan ayrılığımı ayakta tutan tek etkendi.
Hırsın kurban ettiği huzur sokağında seni aradım, kendimi aramak için.
•Yanılgımızın yengisi olan başka amaçlar oysa kötü akrabaymış meğer.İnsan en güvendiği duyguda zarar görür.En istendik duygular çok iyi bir akraba gibidir; ama aslında bağımlı ,zararlı alışkanlıklar kazandıran onlardır.
•Zekilerin , büyük aşıkların, dehaların, ermişlerin talihsizliği, talihini anlayacak, taşıyacak, derinliklere taşıyacak birisi ya da çevrenin azlığıdır.

Şimdi sevgilim şöyle düşün aşk olmasaydı ne yapardık. Onun yerine binlerce duygu üretmeye çabalardık.Onun gibi asla olmazdı. Bir şeyin robotunu yapmak bile aynılığı vermezken, bazı duygularımız yani aşk gibi olmasaydı sahi ne yapardık.
-Oysa bu kadar güzel duygular varken, bizim mağlubiyetimizin tek kalecisi vardır, O da nefistir. Ofsayttan hep gol attırır. Kendi nefsimizin maçında iyi oynuyoruz; ama hep nefsimize yeniliyoruz.
*Sonra pişmanlık demeçleri.Bir nefis meselesidir, nefsimizi yenmek için büyük enerji tükettik.Kader işte yenildik.Artık önümüzdeki maçlara, pardon günahlara, hatalara bakacağız.Nefsin ligi ölüne dek var.Bizi kümeye düşürecek onca maçları vardır.Bazı bedelleri cehenneme misafir edecek kadar kötüdür.

• Korku suçunda hesabı ödünmüş cezaları göremedik.Kendimizle hesaplaşmada hesap makinesini kullanmasını bilmedik.
İçsel hesabımızın denklemini çözmedik doğru sandık ve hep böyle özel şeylere kandık Bennara.
*—Mucize, gizem,aslını bize teslim etmiş. Şimdi kalbin içindeki kapıya kilit olmak, açmak aynı değerle, aynı renkle, aynı özdeşlikle sevmeye.
-Kuşlar, çiçekler, denizler, dağlar, bizim yerimize sevmeye başlamıştı.Güller birbirine aşık olmak için kıpkırmızı oluyor. Deniz yeni gelen suya aşık olduğu için hırçın dalgalarını artırır.
-Dağlar, rüzgara tutkuludur,onun için eğri büğrü kalıp hep yüceliğini sunmuştur.
Kuşlar , Hüdhüde varmak şarkı söylemeye başlamıştır.Her varlık kendi aşkında.İnsanoğlu, başkalaşamaya başladı.İnsanice sevmeyi unuttuk.Başka doyumsuzlukların dibinde kaldık.
Uyanışın iklimiyim, ılıman yarınların yariyim. Benlik ateşimi kavuran bilincimdir.Bilgeç , dilgeç, istengeç sevdandayım bilesin Bennara.