Uyanışım
Yoksun…
Hiç olmadığın kadar yoksun,
İnce ince dokuyarak girmişsin de yüreciğime,
Varlığından bilememişim.
Yoksun ya şimdi,
Tanıdığım binlerce yokluk duygusu,
Birden üşüşüverdi yalnızlığıma,
Ne kadar reddedsem de, varlığınmış sevincim.
Sen bilir misin hiç üşümeyi,
Yokluğun üşümesi titretti mi bedenini,
Açlığın kimsesizliğin ve çaresizliğin.
Ve sevdanın…
Yorgun yüreğim körpecik şimdi.
Yanmaya döneceği günlere gebe.
Dirilerek yeniden ve yanarak yeniden,
Sevda şiirleriyle büyüyerek…
Bekleyecek…!
20.11.2004
Ayşe Koçak 3Kayıt Tarihi : 20.11.2004 09:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu dizede anlam karışıklığı var gibi.. ya da bana öyle geldi...
Şair, iç boşalmasından öteye geçmeye çabalamış. Ama, bu kez de düzyazıya yakınlaşmış...
Saygılarımla...
Orkun
Üşümeye değer.
Yanmaya döneceği günlere gebe.
Dirilerek yeniden ve yanarak yeniden,
Sevda şiirleriyle büyüyerek…
Bekleyecek…!
Çok güzel dizelerdi.. Kutluyorum...
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (4)