Uyanış Şiiri - Mesut Asanakut

Hayattan firar eden,
Dağları seçen
Yüreğine iltica isteyen bir militanım ben.
Güneş doğmazdı dağlara,
gözlerimin ışığı dağların bakışı olurdu.
Ama ışığım insanoğlunun -öte- sindeydi.
Dinlediğim tek şey,
asi ruhumun haykırışlarıydı.
O kadar yüksektiki sesim,
sesimde insanoğlunun -öte- sindeydi.
Hayattan gideli çok olmuştu.
Ta ki,
eritene kadar dağlarımı bir su perisinin kanat çırpışları.
Ayaklandı bütün duygularım,
yaşamalıyım
daha çok nefes almalıyım.

Sevdam zamana sığmıyor,
ben zamansızım.
Sevdam mekana sığmıyor,
ben mekansızım.