Geceden kalma tutsak acılarımın
Alnından öperek uyandır beni bu sabah
Kapımın önündeki güneşi ve baharı yanında getir.
Yüreğimde bir hasret ezgisi ile uyandır beni
Ellerini acıyan yerlerimde gezdir.
Kirpiklerimden günleri silerek uyandır.
Ben dünün şiiri olayım, sen şarkımı bestele.
Sen bir gelincik gibi salın rüzgârımda
Ben yarım bir şiir dizesi gibi durayım yanında.
Sen ve Senlerle barışan bir hayata uyandır bir sabah beni.
Kayıt Tarihi : 20.6.2010 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Başar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/20/uyandir-beni-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!