ay hilaldi,
salıncak yaptık,
urganı kuyruklu yıldızdan…
uzaklaştık
tepeden baktık
yoktuk içinde dünyanın
dertleri bedavaya sattık
yükledik sermayeyi kediye
kalmadı yerçekiminin gücü
yay gibi fırladık...
salıncaktaydık,
ay hilaldi,
urganı yıldızdan…
uyandık kuyruklu düşten
canımızı yakan hayattı
düşmüştük salıncaktan…
ay, dolunaydı...
Yunus GüzelKayıt Tarihi : 14.1.2005 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi bu cümleden bağımsız düşünemedim yani..'yerçekiminin gücü kalmadı' deyince şair ; ölümün bittiği yer mi acaba burası dediğimi fark ettim kendi kendime...
Şair oralardan kalkıp bu sergiyi gezmedi ama..ben gördüm ya bir kere.:))))
İnsan beyni garip tuzaklar hazırlıyor yani kendine:)))
Kendimi kendi beynimin esaretinden kurtarabilirsem şayet; şiirine ilişkin de bir şeyler söyleyeceğim Yunus Güzel..
insanı oradan oraya uçuşturan, beyin fırtınlarına yol açan bir şiir olmuş.. Önce o düş pembe pembe içinde gezilen; dünyaya yabancılaşmanın tadında....
Sonra dolunay.. Ayı acılarla özdeşleştirince; acıtan dünya.. Ne diyelim:) romantikler utansın. Ayı dolunay yapınca neler yüklerler, neler anlamına.
Gerçi kurt adamla bağlantı kuranlara da iki çift laf etmek lazım. yoksa onlar mı haklı.. :))) Baksana sen de ay dolunay olunca pek parlak çizmemişsin resmi..
Yerçekimi de geri gelmiştir haliyle..
Ne şiirdi yani..
İçinde ölüm mü yok, dirim mi..
Düş mü, gerçek mi.
yoksa içiçe geçmiş düşsel yaşam mı desek, yaşamsal kabus mu..
Yoksa yine benim gri karmaşa mı devreye girdi başımda taşıdığım..????
Şiirin hiç mi kabahati yok:)
sevgiyle
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (2)