Uyandığımda Yoktun Şiiri - Seyrani Göl

Gece boyunca sendin yanımda,
sesin rüzgârla iç içe süzülüyordu,
gözlerin, yıldızların yerine geçmişti gökyüzünde.
Dudaklarında yarım kalmış bir şarkı
ben, o şarkıyı içimden usulca ezberliyordum.

Rüyada ilk kez birlikte güldük,
ilk kez affettin,
ilk kez sarıldın sanki hiç gitmeyecekmiş gibi.
İnanmak istedim o düşe,
öylesine gerçektin ki…
bir ömür uykuda kalmak isterdim.

Ama sabah geldi.
Yine hoyrat, yine habersiz…
Uyandım.
Ve sen… yoktun.

Yastığımda bir damla hatıra,
sol yanımda büyüyen bir boşluk,
perdede titreyen gölgen sandım
ama hayır,
yalnızca rüzgârın dokunuşuydu yüzüme değen.

Uyandığımda yoksun sevgilim.
Ve ben her sabah,
biraz daha inancını yitiren bir çocuk gibi…
Bir rüyaya sarılıp uyuyorum geceleri,
her sabah sensizliğe uyanmak için.
S.GÖL