Geç kalındı sümbülleri yakalamak için
Güz geldi çattı, kurudu sazlıklar
Asmalar saçaklandı
O hafif ve serin esintiye karşı
Anlamak yalnızlığı
Uyandı yalnızlık, kış uyandı
Uyudu, yorgun sevdalar artığı bir adem
Kaşlarını çattı, kedilerini bile sevmiyor artık
Gün geldi ben de anladım yalnızlığı
Yaşadım bir çoban yalnızlığını
Yıldızları saydım sıkıntıdan
Şehre çıktım, şaşırdım bunca kalabalığa
İki gözümün çiçeği sevgilim
Güvenme şu güze ve yağmurlarına
Benim bulutlarım ateş yağdırır
Kayıt Tarihi : 24.9.2019 01:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Altıparmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/24/uyandi-yalnizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!