Uyandı Bitti Şiiri - Mansur 1

Fiyakalı bir adamdı aslında,
Acısı yüzünden hic okunmazdı,
Hep yüreğinde taşırdı.
Beklentisi yoktu, bekleteninden.
Tatminkardi davranışları inanmasada inandiriyordu insanları.
Gece vakti çıkardı sokağa yalniz başına,
Ruhunu uyutuktan hemen sonra...
Öyle yalandan bir yalnızlık değildi bu,
Ne olimpos tanrılarını çağırırdı,
Ne de iyi niyetli duaları...
Sigara yakmak isterdi hep ama üşürdü elleri icemezdi hic bir zaman.
Gerçi elleri cebindeykende üşürdü ya bakma sen...
Düsündüde bir gün sevmeyi,
Kandiramadi kendi bir türlü...
Gönlü düşerdi düşmesine bir çirkinede,
Aciyormuydu sevgisine neydi, yapamıyordu bir türlü...
Olmuyordu artık böyle o da anlamıştı.
Uyandı rüyasından apar topar,
Dogruldu yatagindan.