Uyan Y ARİM Uyan Şiiri - Ümit İzgi

Uyan yarim uyan kulağıma gaipten bi ses,
Her gece ağlarmış dolunca ğüreye yas,
Alır içimi bir garip telaş inceden bi ses,
Kavuşmak harammıış dünyada,belki mahşere diyor.

Uyan yarim uyan bak uykuya daldı yıldızlar,
Vakit seher vakti gün unutsuz,güneştir doğar,
Mahmur gözlerde ayrılığı alır canan-ı diyar,
Vuslat-ı canan haramdır belki mahşere diyor.

Uyan yarim uyan sensizim gün öylen oldu,
Ayrılık günleri geldi ömrün miadı doldu,
Kış bahar olmadan bu sevda açmadan soldu,
Bu ayrılık beni zamansız boğacak diyor.

Uyan yarim uyan bak etrafı sardı karanlık,
Kader bu tecelli edince naçar ayrılık,
Yalnızım,gün sabah olmuyor,gelmez aydınlık,
Belkide nasip değil çıkmak sabaha diyor....