Uyan Rüyadan Şiiri - Oktay Çekal

Kendime Kızıyorum, Kusamıyorum Zehrimi,
Dinmeyen Acılarımın, Gölgesinde Hiçim,
Güneş Sönük, Ruhum Hislerime Yenik,
Sağduyum Vurgun Yemiş, Savurmuş Rüzgârda Özlemlerimi.

Anlamıyorum, Nasıl Bir Kurgu Bu,
İçindeyim, Adım Adım Gidiyorum.
Zorlayan Yok, Bir Çekime Takılmış Sürüklenen,
Bedenim Ve Ruhum, Söz Dinlemiyor

Kaç Defa Dedim, Ne Yapıyorsun Acılara Davet Bu,
Gitme; Hayatını Derin Çukurlara Gömme,
Mutsuz musun Arayış mı Oynadığın Rol,
Sönme; Silik Bir Yıldız Gibi Gökyüzünden,

Parlayan Varlığın Işık Yayar Gündüze
Güneş Bile Gıpta Eder, Baktığında Oysa
Tükenme Bitirme Varlığının Yansımasını
Sen Bu Değilsin Aç Gözlerini, Bak Pencereden.

Biliyorum Kendine Bile Anlatamıyorsun, Değil Mi?
Labirentte Dolaşan Bir Kısırdöngü Çıkmazında
Anlamsızca Koşuyorsun Bilmecelere, Okumadan Hayatı,
Çok Geç Olmadan, Sen Ol Ve Uyan Rüyadan.