Uyan Kardeşim Şiiri - Ahmet Söyler

Uyumakla varılmıyor menzile,
Yeter uyuduğun,uyan kardeşim.
Dost bildiğin düşünüyor hep hile,
Yeter uyuduğun,uyan kardeşim.

Zalimler oturmuş köşe başına,
Hile sinmiş toprağına taşına.
Gözkoymuşlar ekmeğine aşına,
Yeter uyuduğun,uyan kardeşim.

İçerde dışarda düşman kaynıyor,
Herbiri bir yerden oyun oynuyor.
Yıllarca uyudun gözün doymuyor,
Yeter uyuduğun,uyan kardeşim.

Sen çalıştın,onlar yedi habire,
Sövdüler saydılar,sustun debire.
Bu günahla giremezsin kabire,
Yeter uyuduğun uyan kardeşim.

Ahlâksızlık her tarafı bürüdü,
Musîbetler sel sel oldu yürüdü.
Kutsal değerlerin bir bir çürüdü,
Yeter uyuduğun,uyan kardeşim.

Ahrazoğlu'm budur benim son sözüm,
Milletin haline yanıyor özüm.
Silkinip; 'YA ALLAH'dememiz lâzım,
Yeter uyuduğun,uyan kardeşim.