Uyan III
Biz ki hiç hak etmedik
Bu kadar incinip dökülmeyi
Paslanmış yerlerinden hayatın
Köleliğim bile esir durmamıştı bu kadar..
Genlerimizde başkaldırı vardı
Teknoloji amelesi olmadan.
Şimdiyse can telef etmekteyiz
Varlık ve yokluk arasında..
Günün yüzüne yayılmış tutsak korkularım
Muştusunda alaca karanlığın
Düşeriz yollara gün ağarmadan.
Zinde sevinçler yüklemek için sabaha.
Kömür karası bedenlerde gizli mutluluğun resmi.
Oysaki ten kararmış/öfke kocamış
Harmanlanır dile gelir/ ter ter yanık ezgiler.
Esmer bir sevda geçer içimden
Uzun türkülerde kaybolurum.
Martılar ağlar limanlar susar
Dolu dizgin geçer ellerimden uçarı yaşam.
Bezgin akşamların sevdasındayım.
Kendinden kaçan insanlar için-
Umut deriyorum yıldızlardan.
Alkışlayarak kendi infazımı..
Nehirler kanıyor-
Dünyanın uzak yerlerinde.
En aymaz zamanındayız tarihin.
Barut kokusu yakmış yüreğini dağların
Her yer Her yer kan gölü
Her yer Ana Dolu-
Evlatları vurulmuş Uyan….
Kayıt Tarihi : 27.5.2006 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendinden kaçan insanlar için-
Umut deriyorum yıldızlardan.
Alkışlayarak kendi infazımı..
Nehirler kanıyor-
Dünyanın uzak yerlerinde.
En aymaz zamanındayız tarihin.
Barut kokusu yakmış yüreğini dağların
Her yer Her yer kan gölü
Her yer Ana Dolu-
Evlatları vurulmuş Uyan….
Sevgili dost neden her şiirnizde ve her dizenizde bu kadar içim yanaıyor anlamıyorum. Neden bu kadar derinlere iniyor her cumlaniz anlam veremiyrum ama sanırım acılar aynı ve yasananlara karşı aynı duyarlılık.
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum. Saygı ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (1)