Uyan Halkım Şiiri - Cengiz Gözeden

Küçük Ayşen hemen hemen altı yedi yaşında
Öyle mahsun oturuyor bir kaldırım taşında
Dalmış oynayan çocuklara belli ki düşünüyor
Belki diyor 'Ne arıyorum ben bu tartı başında? '

Okul çağında Ahmet'in çıraklıktı kaderi
Görüldükçe utancından artıyordu kederi
Eli yüzü kir içinde yalvarırken Allah'a
Her geçen gün özlüyordu okuldaki günleri

Mehmetinse kendisinden büyük idi sandığı
Ayakkabı boyamaktan belki azdı kazandığı
Eskise de papuçları alamazdı yenisini
Çalışsa da tüm aile birkaç damlaydı bandığı

Annenin işi silmekti bütün yerleri ve camı
Temizlikçiydi alanında artıyordu hergün namı
Üç çocuğuyla ailesiydi onun bütün dünyası
Her yağmurda akıtırdı kiralık evinin damı

Sen de birşeyler yap çocukların okullu olsun
Hakkın insan gibi yaşamak iste ki çilen dolsun
Hakkını çalanlarla mücadele etmek için
İnan ki bu birlikte sen de önemli bir kolsun

Bitmez gamın ey halkım sen oldukça bir koyun
At üstündeki kisveti kurtulsun artık soyun
Bilki seni sömürüyor sözde imanlı kafir
Birlik ol kalk ayağa bitsin bu adaletsiz oyun

Cengiz GÖZEDEN
04.07.1998