Uyan gönül uyan Şiiri - Ferit Battal

Uyan gönül uyan

Uyan gönül uyan gaflete dalma
Vakit zeval buldu bitmek üzere
Çok kul binek binmiş sen yaya kalma
Kervan yükün tutmuş gitmek üzere

Ağla gülüm ağla hak için ağla
Ağlayıp sineni aşk ile dağla
Aç can perçemini Mevla’ya bağla
Kalp yakan Kevserler bitmek üzere

Yıldız ülker bir birine karıştı
Hazan vurdu yaprak derde alıştı
Derde düşen merhem için çalıştı
Baykuşlar bağımda ötmek üzere

Dal derin deryaya sahrada kalma
Her gördüğün kulun kapısın çalm
Acem bağlarından kuru dal alma
Kabrine gül diktim bitmek üzere

Ferit Batttal