Uyan Çocuk Şiiri - Kazım Doğan

Uyan,
uyan gül yüzlü çocuk,
uyan da gel artık aramıza,
deli dolu yaramaz çocuk.
Her yaramazlık yaptığında sana çimdik atayım,
öpeyim o al yanaklarından,
o yaşına rağmen yine argoca konuş,
büyükleri şaşırtan zeka kıvraklığını,
hazır cevaplılığını göster bize.

Gel artık uyan da gel,
bekletme bizi burada fazla,
özletme çocuk, özletme fazla,
Oyuncak bisikletine bin gel,
sana ecel olan dağılmış oyuncak kamyonunu,
yüreğimiz gibi parçalanmış bedenini,
çocukluğunu topla da gel,
topla da gel çocuk.

Yaşanmamış çocukluğunu yaşamak için,
okuyamadığın okulunu okumak için,
Yaşayamadığın gençliğini yaşamak,
muradını almak için,
yaşama kaldığın yerden devam etmek için
çık ta gel çocuk çık ta gel.

Uyan artık derin uykudan çocuk,
ecele meydan oku,
Başararak imkansızı,
meleklerin kanadına bin aramıza gel,
mümkünse yap bunu gel,
Meydan oku hayata,
yaşayamadığın yaşama,
kaldığın yerden çocukluğuna
devam etmek için gel,
Seni çok özledik,
gel artık çocuk gel.