Hayal Adası Şiiri - Kazım Doğan

Bir yaprak dökümünde,
güneş kıp kızıl,
Renk cümbüşleriyle süslü bir kır bahçesi,
Sen ve ben sevgilim yudumluyoruz,
tavşan kanı çayları,
içimiz mutluluk dolu,
sevişsek doyasıya sarsak birbirimizi,
ve bu sevişme faslı hiç bitmese,
sen ve ben el ele dolaşsak bu güzelliklerde.
Gitsek Alanya' ya
Uzansak şöyle Kleopatra sahiline,
dinlesek şarkılarını kuşların,
o romantik havadan bir an uzaklaşmadan,
kanatlanıp uçsak kuşlar gibi.
Kucaklasa bizi masmavi derin sular,
dövse bizi tokatlasa dev dalgalar,
alıp göklere çıkarsa bizi martılar,
Gökten baksak o güzelliklere.

Uçsuz bucaksız o balta girmemiş ormanlar,
Mekanımız olsa,
ve bir de ormanlar içinde
göl kenarında bir evimiz,
cıvıl, cıvıl kuşlar gibi çocuklarımız olsa,
otursak seninle seyre dalsak doğayı,
ve ömrümüz yettiğince mutlu yaşasak,
ve birlikte ölsek.
Kaldırsa cenazelerimizi beyaz kanatlı güvercinler,
ve yazsalar taşına mezarımızın,
Bir hayal adasında sevişerek öldüler.