Uyan, Bak! Şiiri - Muhammed Okay

Uyan ,bak
Gün ışığı vurmuş yüzümüze,
Çocuk sesleri yayılmış sokaklara
Ekmek kavgası çoktan çıkmış yollara.
Dinle bak kuş ötüşleri
karışmış dallara,yapraklara.
Dağılmış tarla kuşları,
Dağılmış serçeler erkenden ufuklara.
Yayılmış nergis kokuları her tarafa,
Uyanmış en derin uykudan gökyüzü.
Uçurtmalar çoktan takılmış
en uzaktaki göçmen buluta.

Uyan,bak
Her şey kendi deviniminde,
Herkes kendi telaşesinde...
Ben de senin hasretinde
Senin telaşende kalmışım
gecenin her ucunda.
Uyan bak yeni bir gün,
Yeni bir ümit düşmüş ömrümüze
Uyan da dünkü sevinci
pay et bugünümüze,
Uyan da silip tüm kışları ,
Baharları ve sıcacık yazları
doğur her günümüze...