Uyan alim uyan Şiiri - Bayram Ataç

Dar geldi bana, çukur ova yenice
Ben ne derim, kayın baba gelince
Seni böyle, kanlar içinde görünce
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Evimizin önü, baştan aşağı kiraz
Seherin gelinliği, tülden beyaz
Sana kim etti alim, böyle garez
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Evimizin önü, uzun selbi kavak
Kavaktan dökülür, kuruyan yaprak
Seher inin eli kınalı, yüzü duvak
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Alim in damatlığı, ipekten atlas
Ali m kimselere, yan gözle bakmaz
Seven sevdiğine alim, böyle yapmaz
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Giydigim gelinliğim, kefene döndü
Senle kurduğum, hayallerim söndü
Ali m kanlar içinde, dizlerimde öldü
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Damatlık odası, oldu alime mezar
Gelin seher içerde, deli gibi gezer
Kaynana kayınbaba, benden sezer
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Hangi kahpe vurdu, kıyıp ta hançeri
Parçaladı alimin, kalp ile ciğeri
Al kanlar içinde, düştün alim içeri
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

Feryadım hıçkırıktan, kısıldı duyulmaz
Bir insan kahpece, sırtından vurulmaz
Bunun vebali babam, geline sorulmaz
Uyan alim, uyan, uyan sabah oldu

fon gönül maraşlı uyan alim uyan