Hep uykulardasın dostum
Karabasan mı çöktü üstüne
Bir sen, sen de değilsin bugün.
Çık artık zindanlarından
Bir bak,şu güzelim doğaya
Çocuklar cıvıl cıvıl,
Marşlar çalıyor okul bahçelerinde.
Güvercinler bir sevgi yumağı üstümüzde.
Gönlümüzü okşuyor öten bülbüller.
Uyan dostum uyan..
Hey sesleri yükseliyor meydanda.
Düğün, dernek kurulmuş
İçten içe cümbüş sesleri
Başında peşkir bağlı atlar dörtnala
Delip geçiyor dağları
Meydan yıkılıyor, coşkudan kat kat..
Dans ediyor genç kızlar
Herkes elele vermiş,sende katıl bugün..
Uyan dostum uyan..
Katıl sevgi çemberine
Gelinliği ile gülümseyen kırlara,
Yeşil şapkalı ağaçlara
Can veren toprak ana'ya bak..
Çık bu kabustan teslim olma yalnızlığa..
Koş aydınlığa, senide sarmalasın günışığı
Avuçlarına al,göğsüne koy güneşi.
Canlansın kuruyan yüreğin
Uyan dostum uyan..Koş umuda..
Nisan-2006/Adana
Mustafa YiğitKayıt Tarihi : 26.7.2006 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tam puan + ant.
Koş aydınlığa, senide sarmalasın günışığı
Avuçlarına al,göğsüne koy güneşi.
Canlansın kuruyan yüreğin
Uyan dostum uyan..Koş umuda..
Mükemmel şiire muhteşem final.Anlamlı ve çok güzel bir anlatım.Tam puan ve de tebrikler ustaya............halilşakir
TÜM YORUMLAR (35)