Uyan Şiiri - Orhan Ateş

Gözlerini kapatma ne olur
Uyan taş delen bir ağlamayla irkildim bu sabah
Uyusan uyanamayacaksın biliyorum
Ne olur dibe çökmüş gibi durma öyle
Savur yine gülüşlerini yüreğime
Toz konmazdı hani dostluğumuza
Düşler bile yetmezdi mutluluğumuza
Uyan ne olur
Kırılmışlıkla bezeme hayallerimi
Yosun tutmuş ağıtlara döndürme dudaklarımı
Hüzünlerim ağlıyor
Dudakların neden öyle solgun?
Bakışların neden böyle anlamsız?
Solmadan uyan ne olur
Gün doğuşlarımız var daha
Ter temiz hayallere boyayacaktık bu solgun tabloyu
Hoyratlara bu yolculuk niye
Uyan ne olur
Kaderimde sensizlik mi? Olacak
Yüreğim bir dokunuş hissetmeli artık
Kayan yıldızlara teslim etme kendini
Uyan
Uyanık halinle çıkar bu ölüm maskesini
Bir kez daha şaşırt beni
Dostluğun gözlerimde bir yaş olup akmasın
Dönen vapurlara boynu bükük baktırma
Uyan ne olur
Uyan...

Mart 1998