Uyan. Şiiri - Kemal Hacıismaiıoğlu

Kervanlar yol aldı yolculuk yakın,
Geçen yılların olmasın ziyan.
Geldi ihtiyarlık ölüm se yakın,
Asıl kıyamet kopmadan uyan…

Emirler verildi hep hece hece,
Gelecek Azrail ya gündüz ya gece,
Sorgular başlar hakka erince,
Azrail kapını çalmadan uyan…

Altmışı geçtik son durak yakın,
Kalbine İslam’ın nurunu takın,
Ölüm bizlere bir nefes yakın,
Son nefes bedenden çıkmadan uyan…

Koca ömür kafes kadar dar oldu,
Siyah saçlar beyazlaşıp kar oldu,
Yıllar çağladı sanki sel oldu,
Dünya nimetine kanmadan uyan…

Bu şiirler hatıradır sizlere,
Bir garip titreme geldi dizlere,
Karanlık çökecek bakan gözlere,
Asıl kıyamet kopmadan uyan…