Uyan Şiiri - Habibe Merih Atalay

"uyan!"

Uyan var, uymayan var...
Uyku bastırması da, neye alâmet bu aniden?

Hepi topu kelimelerden ibaret, toplasan
Birkaç ciltlik çare gibi görünen belki de
Serap'tı sade... ce-e... yine!

Hanimiş serap!
Hanimiş çaresi?

Nasıl ayırt edemez, uzman, bebek mi o;
Çare serap'la çare gerçeği birbirinden?

Ah, nasıl, nasıl ayırd eder? Haa, kelimeler,
Sadece tek tek harflerle! O kadar.

Belki de... her bir harf... tek başına güçlü-
Süslü bi-vitamin ası besi cesi, bebiri be ikisi
Be12'si... ve Mi' si... ama bir formül kurulmalı
O vakit, değil mi ki sonuç itibarıyla harfler
Ve rakamlardan mütevellidir form...öl...

E = MC² dediği gibi büyük dehanın...
Fakat şu uyku giderek ağarlaştırıyor
Düş . .ü n c e. . .yi...

Diyebilmelidir ki çare kitabı da;
Çare'nin yazarı da bu form.. ül.. ile
Dirilmiş olmalıdır toprağından...
Bilâkis o da! Uyanık
Olunmalıdır!
Tamam!

Bir tek formüle indirgeyerek; ölüm uykularından
Uyandıracağı söylenmiş o boru sesi gibi bir tek
Sesle.. seslendirilmiş.

Seslenerek...

Çare gerçeği üflemelidir...

Kulaklara...
Kulak, kulak olur muydu... hımm.!..
O zaman:

UYAANın.
Kul haklarınızla.

Evet. Bu kelimelerin kesinliğinde olabilmeli
Gerçeğimiz: Lâmı Cimi Yok!

Kelimelerimizin kesinliği, katiliği, kararlılığı
Hepsi, ne diyor bize:
AYAĞA KALK, BAK
GEÇMEKTE OLAN GÜNE!!

"laylaylom yapma."