Uyan Şiiri - Kemal Tekir

Uyan insanoğlu uyan,
artık gaflet uykusundan.
Vazgeç kula kulluktan,
riyadan şirk koşmaktan.
Sen şerefli insansın,
yeryüzünde Allah'a,
halef yaratılansın.
Oku,araştır sorgula,
bak kendini tanımaya.
Kainat kitabında yazılanları,
gönül gözünle,aklınla,
Bak ilimle,ahlakla,
kendini donatmaya,
kamil insan olmaya.
Akıl ,gönül ,nefs arasında
düalite anlayışıyla,
savrulmayı bırak ta,
denge sağla her konuda.
Kir zihninde zincirleri,
kaldır bütün engelleri.
Yık etrafına ördüğün,
görünmez duvarları,
tabuları,dogmaları.
Dünya hayatı bir oyun,
eğlence sanılsa da
içinde birçok muamma,
çözüm bekler hayatta,
Hayat ömür boyu sürecek,
egitim,öğretim süreci,
bir okuldur aslında.
Herkesin birbirinden,
ögreneceği,ibret alacağı,
nice sırlar var hayatta,
insanlar birbirine,
aynadır her konuda.
Fani Dünya hayatında
ektiğimiz tohumlar
hasadımiz olacaktır,
bize ebedi hayatta.
Dünya için çalışırken,
ahireti unutma,
durma,çalış,çabala,
kendini gerçekleştir hayatta.
Var ruhuna ,bedenine,
hücrelerine, genlerine
kodlanan bilgi hazinesinin farkına.
sen canlı bir bilgisayarsın,
Allah'ın sonsuz nimetleriyle,
lütuflarıyla,
donatılmış bir varlıksın,
bunu sakın unutma.
Özgüvenli,sevgili,
saygılı,empatik,sempatik,
güleryüzlü,hoşgörülü, toleranslı,
sabırlı,anlayışlı,bilgili,
görgülü, nezaketli,
sevimli ol hayatta.
Kibirlenme,gururlanma,
mağrur olma sakın ha,
hor gözle bakma canlara
Tenezzül etme asla,
başkalarının,maddi,
manevi kul haklarına,
Kendin için istemediğini,
başkalarına yapma,
Yar olmaya çalış insanlara,
yara olmaya kalkma.
Emrolunduğun gibi,
bak dosdoğru,yaşamaya.

Kemal Tekir
(Egitimci,sair,yazar)