Uyan Şiiri - Gülsüm Topçuoğlu

Uyan insan uyan
İşte avaz avaz geliyor
Tükenmiş zaman
Avuçları boş
Amalleri yamalı insan
İşte o gün bu gün
İşte kuluçkanı yırtan borozan
Ne kaldı kesemde
Koca bir yalan

Geçerken baktı ayna yüzüme
Aman aman kim bu zillet
Ürktüm
Bir öğürtü geldi genzime
Acze düştü kambur tenim
Neden ama neden
Neden yine bana yalan söylemedin

Korku gerek canlara
Vur elim başıma elim başıma vur
Kaçışıyor ruhlar bir bir
İşte bu semâdan yere çakılan
Bir sefil
Aklım başımdamı
Değil
Hani benim seccadem
Eyil ruhum eyil

Yetiş Sultan yetiş
Kalpler dönmüş dünyaya
Gözler dikilmez toprağa
Bre ahmak bre zelil
Elbet seninde defterinin
Dürüleceği gün gelir

İşte ayak sesi
Aman aman of aman
Geliyor Sultan
Bereketle taşan erzak mahzenleri
Parmaklardan akan pınarlar gibi
Ben sustum
O konuştu
O sustu
Âlemle konuştu
Heyhat!
Yaradandan utanmayan can
Utandı kuldan