İsyanım var yüzsüzün yüzüne.
Bakıp ta görmeyenin gözüne.
Ahlar ve beddualar ne yapsın,
Sen düşmedikçe hırsız izine.
Hırsız soyar sırtında kefeni.
Kefensiz gönderir kabre seni.
Kırmazsan beynindeki zinciri,
Ahrette yargılar beden seni.
Aklın var lakin kullanmıyorsun.
Devran dönecek yanılıyorsun.
Yüzsüzün silahı da budur ya,
Hala uykudan uyanmıyorsun
Şahin der kaderciliği bırak.
Karanlığa karşı bari mum yak.
Kokuşmuş düzeni yıkmak için,
‘Yeter!.’ diye bağır haykırarak.
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 01:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
23 / 12 / 1998
![Şair Şahin Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/23/uyan-377.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!