Uyan Şiiri - Coşkun Arslan

Ne bu hal dağınık, boynu büküksün
Senki üç kıtayı yönetmiş Türk'sün
Kalk dostlar sevinsin düşmanlar ürksün
Köpekler ümmeti boğmadan uyan
Uyan ki titresin yeniden cihan

Hilalın ışığı sönmesin oğul
Ezanlar yurdumda dinmesin oğul
Vatan harabeye dönmesin oğul
Üstüne bombalar yağmadan uyan.
Uyan ki sahipsiz kalmasın vatan

Ayrılık azaptır birlikse rahmet
Yıllardır uyursun nedir bu gaflet
Özüne dönmezsen sonun felaket
Ki güneş batıdan doğmadan uyan
Uyan ki rahatça uyusun atan

İslam coğrafyası her gün eriyor
O masum yavrular zulüm görüyor
Düşmanlar sürekli tuzak kuruyor
Huduta yığınak yığmadan uyan
Uyan ki zalime kalmasın meydan

Mazlumun hatrına değmezdik bizler
Kimselere boyun eğmezdik bizler
Koskoca cihana sığmazdık bizler
Daracık kabire sığmadan uyan
Uyan ki değişsin bu kötü devran

Coşkun Arslan