Uyan Şiiri - Yunus Aslan 2

Feryâdı ki yetîmin yükselir semâlara
Ulaşır mı pas tutmuş kirli vicdânlara

Bir mûsikî edâsıyla dinleyin belki duyulur
Bekle! Ey insanlık! Hesabı elbet sorulur

Dinleyin! Körpe yavrunun sessiz ahını
Bekleyin! Bu "ah" ile gelecek yarını

Dinleyin! Ne gerçekler duyulur şu iniltiden
Dinleyin! Nağmesi ne acı ve derinden

Dinleyin! Ağıtı medeniyet bestesi
Dinleyin! Vicdanlar çalınarak bulunmuş güftesi

Dinleyin! Modern çağın en önemli buluşu
Dinleyin! Merhametin topyekûn yok oluşu

Ne acib bir yıkım şu asrın velvelesi
Hiç bitmez mi zulmün çetin cenderesi

Durmaz bu mezâlim iftirâkıyla şarkın
İşte sukut budur belki daha da aşkın

Nereden gelecek diye beklerken sillenin
Ne lüzûmu var vücuduna yük kellenin

Kopar at hasmına belki ürkütürsün
Bu hâlet-i ruhiye ile daha çok üzülürsün

Çevirirken çukurlaşmış zevat deniyyat çarkını
Esir etmiş zavallı insaniyet aklını

Bu herc ü merce deva ne olur, kim kurtaracak
Olursa bu iş, uyanmış sinelerle olur ancak

Uyan Ey insan! Arsızlaşmış beşerin enkazından
Uyan hiç olmazsa göz ucuyla bak en azından