Bir gece yarısı kan ter içinde uyandığın o kabusları
elinin tersiyle silip " oh be rüyaymış" demeye benzemez aşk...
UYAN...! ! !
silemezsin öyle bir çırpıda gönül hanenden
sıfırlayamazsın çektiklerini,çektirdiklerini
çok gözyaşın intihar etmeli yastığında
avuç içlerin matem havası estirmeli unutmak için ettiğin her dua'da
burnunun direği sızlamalı sesi kulağında her çınladığında
dilediğin ama asla işe yaramayan özürler
yeni yeni mahkumiyetler giydirmeli sol yanına
durgunluğuna anlam veremeyenleri hoş görmeli gözlerin
huzura yürürken hüzne takılan ayaklarına da sakın kızma
vardır elbet yaradanın bir bildiği
sevmek için canla başla yar arayanların
bir süre sonra kaçmak için yer aradığını görmüşsün sen
öyle kolay yıkılmak yakışır mı sana...?
elinden geleni yap ama;
baktın ki ipleri elinden kaçmaya meyilli bir uçurtmadır mutluluk
sal elinde avucunda ne varsa semaya
gök kubbe neyi kabul etmemiş ki bu güne dek...?
senden gelenleri mi geri çevirecek...?
UYAN...! ! !
beklemekten vazgeç bu güne dek yağmalanan kalelerine bir nefer
demir alsın artık umut limanından yalnızlığa doğru bu sefer
dilinden dökülemeyen sözlerin pişmanlığı da elbet geçer
sen yeter ki yarana sadık kal,yaşadıklarını unutma...
Vicdanın,sevginin,merhametin,hoşgörünün,yardımlaşmanın olmadığı yerde gün aysa da fark etmez....
Kayıt Tarihi : 24.10.2015 17:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DÜŞÜNCESİZ PRENS