Uyan... Şiiri - Ali Nazım Başaran

Üzülme be kardeşim
dert etme herşeyi kendine

oturma iki elin başında.
bakma toprağa derin derin öyle.

nedir seni dut yemiş bülbül gibi düşündüren
korkutuyorsun beni
görmemiştim,hiç böyle seni..
ne derdin var
nedir seni alıp götüren
salma kendini, hadi kalk ayağa

önce, bir çimdik at koluna,
Tak tak vur karpuz kafana,
uyandır uyuyan beynini
sonra okkalı tokat çak, iki büklüm sarkmış suratına…
uyan be uyan
uyan lan uyan
derin uykudan…

sen cesurdun aslında…
nedir seni çaresiz bırakan…
nedir bukadar korkutan...
Korkmaya başladım
senin bu halinden…