Uyan Şiiri - İsmail Alay

UYAN
Çanakkale de bir ruh hali seni bekler
Toprak,su değil; şehidler seni bekler
Yedi kandilli süreyya,uzanmış oraya
Onbeşli kınalı kuzularla,herkesi bekler.
*
Gitmeyecek misin halâ, ne duruyorsun?
Şehidimin son çağrısını,duymuyor musun!
Bastığın bu toprakları,neden tanımıyorsun!
Yazık! İncinmiş senden,sen halâ bilmiyorsun.
*
Çanakkale,sana baktıkça kıskanıyorum!
Kınalı kuzularım,senin koynunda diridir.
Peygamberimle beraber,İslamın yüce halidir!
Kutlu misafirlerin var,inan seni kıskanıyorum.
*
Zerre imanı olan,senden ne ibretler alır.
Gözü mazide değil,kendi mazide kalır!
Hiç değişmemiş,o vahşetin ehli salipleri
Uyumayan akıl ve vicdan bunları iyi tanır!
*
Tükenmemiş ehli salibin,tükenesi sürgünü!
Kök salmış vatanımda,yok olası sürgünü!
Can almakta,kan akıtmakta yiğitlerimden
Ey Millet! Uyan! Kökünden kurut bu sürgünü!
21.08.2015/Uzman Eğitimci.Şair.Yazar/İsmail Alay