Uyan Şiiri - Şair Ahrazi

Kalk! doğrul da bak artık,her tarafta bir âyet,
Uyan bu uykulardan,çok geç olmadan Uyan!
Dinle,inceden bir ses..’’Mühlet doldu nihâyet.’’
Uyu diyen kâbustan,haber almadan Uyan! ..
***
Gel,önce kendine gel,ve sor bu hicret neden,
Gel,hakîkat için gel,Mevlâ da kim? demeden,
Yoktan saydığın ecel,senden’’Lâ..’’istemeden,
Elvedâ'lık hitâbın âha kalmadan Uyan! ..
***
Sen! hâlâ düşünen,Sen! işte bu alın yazın,
İşte bu senin kalbin ve suskun niyâzın,
Ya hemen inkâr et,burda kalsın îkâzın,
Yada bana yoldaş ol,hatâ bulmadan Uyan! ..
***
Sus,bırak bu suâli,sus da yalana kanma,
Gıybete yâren olup nefsinle bir yıkanma,
Sakınsan da mısrâdan,şu kelâmdan sakınma;
Yerle buluşan semâ,namaz kılmadan Uyan! ..
***
Son deminde bir hayat,o hayatta bir âdem,
Dediler ki yol yakın,hazırlık var amâdem…
Sırdan misal dileyen,sabrı dâimsen mâdem;
‘’Saflar toplandı bile,Sultân gelmeden Uyan’’! ...

****

amâde:(bir işi) yapmaya hazır,Örn:emrinize amâdeyim.