Uyan Şiiri - Berkhan Çelik

Yelpazeler ardında olduğunu biliyordum.
Seni aralıklardan yakalamak,
İğne aramaktan beterdi
Ama aşkın nefesi;
Kalbimin mezbahasına değdiği an,
Hayalinin resmi gözlerimde buğulanırdı.
Şimdi buğulu aynalar karşısında, yalnız ben
Seni gözlerden ırak gönülde sevmek
Aynalı odada seni sevmek gibi
Her adımı, söylediğinde ki huzur
Şimdi senin gittiğin o uzak çölde

Şimdi güneşte kaybolan gölgenin peşindeyim.
Senin gölgen hangi diyarda ise;
O diyar yurt olur bu dizeli kalbime
Esaretinde ki kaplama
Sır perdesi kadar sessiz ülkede
Ama hangi ülkede, senin mi? Benim mi?
Senin ruhun benim benliğimin olduğu ülkede
Bir tabela var sadece
Bir aşk öyküsünün rüzgârı yazıyor.
O rüzgârda savrulan biz ne zaman birleşecek olsak
O kaos dolu ses gelir kulağıma
“Berkhan uyan kahvaltı! ”