Uyan Şiiri - İsmail Küpçü

UYAN
Bu dünyaya sen dalmışsın
Kendin onda unutmuşsun
Sonun nedir bilmiyorsun
Uyan be hey gafil uyan

Dünyanın hali perişan
İnsan içinde boğuşan
Yolu kaybetmiş dolaşan
Uyan be hey gafil uyan

Dünyaya olmuşsun serhoş
Tavırların olmuş nahoş
Deli olmuş aklın gitmiş
Uyan be hey gafil uyan

Bu dünyanın çarkı durmaz
Damına düşen kurtulmaz
Öğütür bir şey bırakmaz
Uyan be hey gafil uyan

Dünyanın sonu virandır
Binanın sonu harabdır
Emeklerin be bahadır
Uyan be hey gafil uyan

Gözün kapamakla olmaz
Gündüzlerin gece olmaz
Güneş balçıkla sıvanmaz
Uyan be hey gafil uyan

Bu dünya madem fanidir
Hem ömür madem kısadır
Hem lüzumlu işler yoktur
Uyan be hey gafil uyan

Bu dünyada durdurmazlar
Sevkiyat var bırakmazlar
Hazır ol hiç bekletmezler
Uyan be hey gafil uyan

Mezarların dili olmaz
Gelenler geri yollanmaz
Gidecekler bir şey bilmez
Uyan be hey gafil uyan

Kefen belki dokunmuştur
Tabut belki kurulmuştur
Kazan da su ısınmıştır
Uyan be hey gafil uyan

Kabirde münker nekirler
Amelden sual ederler
Cevabın hemen isterler
Uyan be hey gafil uyan

Cehennem lüzumsuz değil
Cennet ise ucuz değil
Ameller cezasız değil
Uyan be hey gafil uyan

İsmail gidiş neredir
Bilmezsen halin nicedir
Yükün ağır yol uzundur
Uyan be hey gafil uyan

10.07.2003