Niye seni bu kadar ilgilendiriyor onu hiç anlayamıyorum.
Sormak bile canım istemiyor bunları sana
Yine boşluğa savrulup gidecekler çünkü.
Sadece…
Bana güven.
Vazgeç artık kendinden kaçma! Bir kez olsun aynalara dön. Masum olup olmaman artık hiçbir şeyi değiştirmeyecek.
Saklıyorsun, saklanıyorsun. Bakıyorsun fakat görmüyorsun. Kayboldun sanki peki neredesin?
Bulunamayacak kadar küçük değilsin, savrulacak kadar hafifte. Düne kadar gerçekçiliğiyle herkese ışık tutan sen tıpkı bir mum gibi gözlerimin önünde eriyorsun.
Saklama gözyaşlarını, boşuna. Onlar seni küçültmeyecekler daha da insan yapacaklar. Aynalara dön artık.
Aynalara dön ve ağla. Hatırla gerçekliğini, yasanmışılıgnı kabullen ve temizlen. Gerekirse haykır her şeyi. Sana ihtiyacı ver şeylerin, bizlerin. Tanrının gerçekleri var sende. Dön artık! Yardım et bu sefer kendine daha fazla erimeden söndür şu mumu ve dirice tekrar yak ama;
İki tane.
Büyük ve küçük.
Çevren ve kendin için.
Bir kez daha
Uyan
Vazgeç artık!
Aynalara dön!
Kendi kendine
Bana
Aynalara
Yardım
Et.
Kayıt Tarihi : 21.5.2008 23:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!