Uyan Şiiri - Hüseyin Kotan

Sildim gözlerimi, sözlerimi süpürdüm
Mert adımlarla sessizce yürüdüm
Gördüm
İNSAN
Varlıkların efendisi,mahlukatın şereflisi
Alçak gönüllü mütevazi
Yaradandan gelecek her şeye razı
Bildim…
Perdelerimi yırttım, ufkum genişledi
O gözler,o bakışlar yüreğime işledi
Hoş geldim, hoş buldum
Fazilet mecmuasının ilk sahifesini
Dizi dibinde okudum…
Aldım…
Yaradılışın gayesine ermiş
Hakk’ın razı olduğu çizgiye gelmiş
Dinledim…
Dopdolu sandığım insanlığım boşaldı
Curuflar gitti beynimden, özü kaldı
İnledim…
Zaman daraldı, eski silindi
Bilinmesi gerekenler bilindi
Çay sıcak geldi, soğuk gitti
Kuşkular kayboldu,hezeyan dindi
Boşalan insanlığıma
Ahlak ile adap geldi
Anladım…
Bir gönül yükü, bir çağlayan
Yansamda geçen zaman
Dayan…
Dayan yüreğim dayan
Yol güzel
Seçilmiş ve sevilmiş insanların yurduna
Emin adımlarla yürü
Yürüde sıyrıl benlikten
Yürüde yan
Yürüde uyan…