yüzündeki tebessümü acıya boyama.
gereksiz hicranlara girme.
yaşatma.....
mecbur etme kendine sıkılgan akşamları.
karakalem yaşadık biz
o adına her ne deniliyorsa.
neyse.
boşver...
nasıl biliniyorsa...
yarın sende uyanırsın cansabah bir güne..
avuçlarsın güneşi,
yeni bir mutluluğun heyecanıyla..
öpersin saadeti alnından.
ölsen bile bir ağlayanın olur ardından.
hadi uy AN...
yeni bir gün doğdu.
yeni bir sabah oldu.
gel kendini yeni güne
olası mümkün yeni bir aşka bağışla.
bu günü de unutma ama.
yarın yine böyle kaldığında..
hatırla...
Kayıt Tarihi : 17.8.2007 02:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Bakırcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/17/uyan-103.jpg)
sevgiler..
TÜM YORUMLAR (1)