Ütopik Sevdam Şiiri - Suskun Gönül

Merhaba!

Hayalimde büyüttüğüm güzel.

Sana yazdığım satırlar arasında,

Saklanan sevdaya hoş geldin.

Hoş geldin karanlık dünyama.

Gel gel artık!

Soluyayım iliklerime kadar,

Ölümün soğuk nefesini.

Korkma korkma!

Kimseler duymaz,

Gelen ölümün ayak sesini.

Git git artık!

Ardına bile bakmadan,

Öyle bir git ki,

Bu aşkı kor alevler içinde

Yakmadan.

Sus sus!

Bir şey söylemene gerek yok artık,

Konuşma konuşma!

Zaten bu yürek deniz diplerinde

Batık.

Bak bak bana artık!

Ağlamıyorum sensizken

Karanlık gecelerde.

Oku oku artık!

Sana olan sevdamı,

Yitik şiirlerin silik dizelerinde.

Yürü yürü artık!

Bak daima ileriye,

Aklına getirme beni,

Senden sonra

Yaşayan bir ölü kaldı,

Geriye.

Sana sesleniyorum sana!

Kulağını daya kapıya,

Bak ne diyor fısıldayan rüzgâr,

Bırakıp gitme bu aşkı,

Kalır içinde ölüm yüklü ahu zar.

Sonra sonrası…

Sorma gitsin sevdiğim,

Ölüm kokmaya başladı bu şehir,

Yaşamak yaşamak,

Her gün içtiğim bir zehir,

Yaklaşıyorum yaklaşıyorum artık!

Bir adım daha sana,

Ver ver artık!

O güzelim ellerini bana,

Çek kurtar beni dipsiz uçurumlardan,

Bir türkü söyle bana uzaklaşayım,

Sensiz bunalımlarından.

Biliyorum sana ne kadar yakınsam,

O kadar uzağım bu sevdaya,

Ya içimdeki sevdayı al sevgili,

Yada yak senden sonra,

Anlamsız bu bedeni.

Biliyorum biliyorum!

Dönmeyeceksin artık geri,

Arayacağım hep senden sonra,

Aşkla bakan gözleri.

Buğulanmış odamda her cam,

Dur dur gitme!

Yalnız bırakma beni sakın,

ÜTOPİK SEVDAM…