Yine girişiyorum zorlu hayat savaşlarına
İnan bana tüm acılarla sarmaş dolaş
Artık ağlayan gitarlarla arkadaşlık ediyorum
Avuçlarımda umutsuzluk gözlerimde yaş
Size sesleniyorum
Umutla bağlandığım yarınların
Sizde bir gün gelecek
Dünü bana hatırlatacaksınız
O zaman büsbütün
Artacak acılarım
Ey gönül sendeydi tutkuların en yücesi
Bir işe yaradı mı sanki sevilmeden sevmek
Biliyorum sevmeye kinin var yeminim var
Aldırma gönül sen yine kaldır şerefe
Tükenen mezeden birkaç lokma yiyerek
Sevmek varken yanmak neden diyerek
Sisli gecelerde acı bir rüzgar eser
Alıp götürür yıllardır avuçlarımın
İçinde ta içinde titreyerek sakladığım
Zavallı umut kırıntılarımı
Bomboş kalır ellerim üstelik çaresiz
Yarab bu geceler neden böyle sessiz?
Yeşil doğadan bir rüzgar esti biçer gibi
Alıp götürdü ta uzaklara seni benden
Oysa ben çaresizliğimle baş başa beklerken
Yine dopdolu kadehlerimi yudumladım
İçli bir şarkı gibi gözlerini unutmadım
Gözlerim ufukta gönlüm yaralı
Bilmem her nedense bahtım karalı
Kanayan yaramı sardım saralı
Yine kanattılar kime ne diyem?
Duman kalkmaz oldu karşı ki dağdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!