Bir zaman seli içinde
Akıp gitmekte varmış kaderde
Artık bu ağıt dolu kör kütük
Yaşam bende anlamsız
Ölü bir sessizliğin koynunda
Verirken en güzel yıllarımı
Sabah rüzgarıyla uyanan sessiz göl sularına
Hakkı yok sitem etmeye ne gülün ne bülbülün
Asla akıl ermez şu yalan dünyanın sırlarına
Çaresi yok nefrete dönüşen sevgi gibi ölümün
Sisli şafaklarda ağlayan kan çanağı gözlere
Adına şiirler,şarkılar yazdığım
Mezarımızı yan yana kazdığım
O güzel resmini çizdiğim
Kadınımsın sen
Hayatım boyunca ilk sevdiğim
Ben sokak çocuğu değilim ha!
Dikkat et hanım kız laflarına
Sana güzel değilsin desem
Kara gözlerini sevmedim desem
Yalan söylemiş olurum
Benden uzak dur hanım kız
Bu benım hihayem,
Bu benim yanlızlıgım
Bu benim karanlıgım
Işıktan yoksun
Bu kapısız duvar çıkışı olmayan
Bubenim kalbim
Üç kuruş zammı çok gördün
Masaya dosya üstüne dosya gömdün
Yüzüme gülüp arkamdan sövdün
Ayıp değil mi müdür bey
Beş dakika geç kalınca rezil ettin
Ver bi cigaralıkta içelim Osman abi
Mapushane günlerimiz geldi aklıma
Burnumda kurumuş kan kokusu
Ve sızım sızım sızlayan yaralı yanlarım
Nasıl da dayak yemiştik seninle hatırlıyor musun
Üç gün üç gece kan kusmuştuk
Gönül bu konduğu yeri bilemez
Sevda bu acısı asla dinmez
Yar kaçıp gidince kalan gülemez
Tuhaf değil mi düşümde seni görmek
Sen güçlü kuvvetli bense bir şair
Yeşilçam filimlerinde
Yada romanlarda
Yaşanmadı bizim aşkımız.
Hiçbir kadının,avuçlarında
Terlemedi ellerim.
Hiçbir kadının gözüne,gözüne
Bugün evleniyorum:
Öyle mutluyum ki...
Biliyorum çok kızıyorsun bana
Ama senle,acı tatlı.
Güzel günler yaşamadık mı?
Anlarsın sende sevmenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!