Ute Dube'ye İthaf Edilmiş Şiir

kim arıyor bu saatte beni
yükseliyor acılı bir melodi
alarm canım ya alarm tabii
doğru bi gölgeden selamla güneşi

eskiden olsa, bu koltuğun desenleri
beni mutlu eder miydi?
ya da bu beyaz çarşaflar
manzara resimleri
pencereden kuşbakışı birkaç brokoli

hala beni mutlu eden şeyler
hastanelerin refakatçi yemekleri
biliyorum, kimse sevmiyor onları benim gibi
seçim yapmak zorunda olmamanın müthiş hafifliği

damar yolundan korkma, kalınlaştır derini
bi hastanenin kadın doğum katında
refakatçi diye seslenecekler sana
az uyu ve hak et bu ismi

asansörde yeni annelere gülümse
çok iyi bir şey yapmışlar gibi
inerken bebeklere dikkat
sakın ezme cüceleri

ha bir de
bu sabah fark ettim ki
unutmuşum ergenliğimi
çocukluğumun saf öfkesini
nefretle yoğrulmuş o şen sesimi

aptalca geçirilen günleri
gitmediğim basketbol antrenmanlarını
girit gezimi
unutmuşum

unutmadığım tek şey
o zamanlar
bir şeyleri sevmemenin
sevmekten daha cool olduğunu

- bir de unutmuyorum hiç
ipodumdaki pornoyu

belki de ideal bir toplumda
o günlerde imha edilmeliydim
ama imha edilmedim hayat devam etti
hatta son birkaç yıl baya iyi gitti
yine uçağa binince aklıma dank etti

ya düşersek?
bu şiir için
hayatımdan 10 dakika gitti

Yiğit Can Çapaş
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 20:18:00