Yıllarca hep koşturdun peşinden,
Sonunda ayırdın dostumdan, eşimden,
En sonunda ettin beni kendi işimden,
Beni eşime, dostuma küstürenler utansın.
Bir gün düşler, hayaller kurarsın,
“Ah nerdesin?” deyip de beni ararsın,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta