Ben değil biz olma sanatı sevgi
Tek yürekte tek can kalan utansın.
Aniden değişir her şeyin rengi
Alı boynu bükük kılan utansın.
Ruhunun ilacı, şifası sevgi
Biçare hastayım diyen utansın.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Utansın....
Derin bir şiir. Duyarlıklarımızı felsefi bir yoğaltıma tabii tutuyor. Her imge yeni çağrışımlara gebe. her okuyuşta, özle bağlantılı yeni yorumlara kanat açabiliyoruz. Boşuna dememiş Koca Homeros, 'şiir sözün kanatlı olanıdır' diye!
Baştan sona çok güzel.... Ama ben en çok
'Ben değil biz olma sanatı sevgi
Tek yürekte tek can kalan utansın.'
dizelerini sevdim. Çerçeveledim, astım kalbimin duvarlarına.. Bir kez daha tebrikler biribirinden güzel tüm şiirleriniz için. Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta