Utanmaz Arlanmaz Şiiri - Midayet Kara

Seçildiğinde, seni adam sandım
O yalan sözlere, ne çabuk kandım
Bu sefer tamamdır, yine aldandım
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Seçimlerde söz verip, sensin derler
Sonra işitmezler, sağırlar körler
Sarayda para yok, emekten yerler
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Yöntemine bakma, gaddarın biri
Yalan söyleyip, adım atmaz geri
Yazacak çok şey var, tam onun yeri
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

İş bitince, vatandaşa laf çakar
İşine gelmese, bir lakap takar
İki laf edenin, canını yakar
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Durmak yok, tevelerde dolaşıyor
Durduk yere, herkese bulaşıyor
Hiç yok yere, milletle dalaşıyor
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Fabrika kalmadı, kime sattılar
Vatandaşı, bir kenara attılar
Yetim hakkının, üstüne yattılar
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Çalıp çırptıkça, adam olunmuyor
Yetim hakkı yer, kaydı bulunmuyor
Böyle zalim, dünyada görülmüyor
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Fon bitti, sıra geldi çalışana
Yuh olsun yuh, zamlara alışana
Zehir kattı, ekmeğime aşıma
Ne utanmaz arlanmaz, birisin sen

Midayet yazma, giyersin kefeni
Unutma asla, atanı dedeni
Daha yazma, ağır olur bedeli
Bu kadar yazarsan, üzerler seni
(1322) Şubat 2020