Utanmaz Şiiri - Mustafa Yaralı

Utanmak duygusu, insana hastır,
Taş, toprak, nebatat, hayvan utanmaz.
Bütün mahlûkata, ezeli nas’tır,
Kullar utanmalı, Rahman utanmaz.

Hayal sahnesinde, kapalı gişe,
Benlik prizini, bağladık fişe,
Bilmeyi bilmeden, giriştik işe,
Melekler utandı, şeytan utanmaz

Aç gözünü gönül, zulmeti del ki,
Pervaneler gibi, ışığa gel ki,
Güneşte gücenir, ay küser belki,
Kalpleri karartan, zindan utanmaz.

Aşırı istekler, nefse delalet,
Uçuruma doğru, çeker dalalet,
Elbet kolay değil, hükmü adalet,
Rüşvete müptela, vicdan utanmaz.

Her kim haram ile haremler kursa,
Akıllı geçinip, kurnazca vursa,
Cehaletle yaşı seksene varsa,
Rüştüne ermeyen, insan utanmaz

Dili mavzer gibi, kurşun sıkarken
Sözleri ocaklar, yakıp yıkarken
Eğrilik kınından, yalan çıkarken
Her yanı kesici, lisan utanmaz.

Yaralıyım derdim, Hakka havalem,
Ehline ayandır, levh ile kalem,
Gelip geçicidir, bu devri âlem,
Gönül hanesinde, mihman utanmaz.

15.03.2013…Mustafa Yaralı