Utanmaya Yüz Var Mı? Şiiri - Veysel Şimşek

Bir zaman komşumdu ama haindi,
Sanki patlamaya hazır mayındı,
İşi gücü dedikodu oyundu,
Yine geldi utanmaya yüz varmı.

İnsan tükürür mü baktığı yüze,
Yapmadığı oyun kalmadı bize,
Şimdi ne deyim ki ben bu dar göze,
Yine geldi utanmaya yüz varmı.

Komşu evinde kiracı idi kiracı,
Dedikodu makinesi aracı,
Tanımaz eş dostu sade paracı,
Yine geldi utanmaya yüz varmı.

İnsan bedeninde akrepdi cinsi,
Ders almış şeytandan sinsiydi sinsi,
Kimse seni sevmez zorlama şansı,
Yine geldi utanmaya yüz varmı.

Aynı mahallede kaldı dokuz yıl,
Ben görmedim bundan başka rezil kul,
Dediğinden utanmayan dişi fil,
Yine geldi utanmaya yüz varmı.

İşi gücü goğu, gıybet, gürültü,
Bilse bütün mahalle ona darıldı,
Veysel akıl vere vere yoruldu,
Yine geldi utanmaya yüz varmı.