Utanıyorum Şiiri - Meral Karabulut

Utanıyorum

Sevdam dan sen den hayattan utanıyorum
Öylesine dolmuşki acılar,artık sığmıyor cihana
Bir koşturma bir telaş,sevgilere hiç sıra kalmamış
Boynu bükük kalıyorum.
Dört yanım duvar,hiç elimi tutan yok
Kimselere söyleyemiyorum.
Seviyorum,seni seviyorum
Bağırmak haykırmak cihana duyurmak isterdim.
İçimde coşan güzellikleri,bir bir serpiştirmek…
Oysa susuyorum,sevdamdan senden utanıyorum.
Gözyaşlarımla suladım seni,içimde açan gizli
Bir bahçe gibi,seni derleyeceğim.
Çiçeklerini tek tek öpüp seveceğim.
Seni bir tek ben bileceğim.
Her sıkıntım olduğunda,bir yaprağını üzerine süreceğim.
Çaresizlik,sararsa gönlümü,sevginle dirileceğim.
O güne dek,seninle seni seveceğim.
Eski bir masal gibi,aşkımı derleyip öveceğim.
Dillerden düşmeyen şarkı gibi
İsmini ezberleyeceğim.
Bu benim duam,dileğim.
Kimseyle paylaşamadığım,hazinem sevgin
Seninle birlikteliğim.
İmkansızı sorma,gideni yolundan alma,
Verilmeyen sevdayı kalbine koyma
Bana seni sorma
Sevdamdan senden utanıyorum.

Meral Karabulut
Kayıt Tarihi : 2.5.2010 14:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Meral Karabulut